Merhaba Beyoğlu

Biz biliriz dergicilik zor iş. Kendimiz bu savaşın içinde yer alırken bizim gibi savaş veren bir başka dergiyi de konuk edelim istedik Merhaba Beyoğlu’na. Hem Hayat dergisine biz de bir merhaba diyelim hem de yayın hayatında başarılar dileyelim istedik bu sohbetimizle.

 Öncelikle Hayat Özlem Kayalı kimdir, sizi tanıyalım. Çünkü sadece bir yazar, bir yayıncı değil birçok vasfı birlikte barındırıyorsunuz.

• “Ben kimim?” diye sormayı bir an bile hayatımdan eksik etmeyen biriyim. Herkesi dahil etmesem de çoğunluk olarak büyük bir kitle bu soruya cevap olarak kartvizitinden bahsetmeye başlıyor yazık ki.

Her şeyden önce insanım demek istiyorum ben. İnsanca yaşam hakkımıza sahip çıkmamız ve kendi dünyalarımızda bunu başarıp başaramadığımızı sorgulamamız gerektiğine inanıyorum. Eğitimlerim arasında ‘İnsan Hakları’ olmasının sebeplerinden biri de bu sanırım. Ama bunun yalnızca akademik eğitimle olması elbette mümkün değil. Herkesin haklarını bilmesi ve bu hakları yalnızca kendisini korumak için değil, başkalarının da buna sahip olduğu bilincinde yaşamayı öğrenip haklara saygı duyması hayati önem taşıyor.

Kartvizit bölümünün bir kısmını siz belirtmişsiniz zaten. Onun öncesinde uzun seneler boyunca mağaza müdürlükleri, işletmecilik de yaptım. Hatta işletmeleri iflastan kurtarma konusunda başarılı bir isim oldum. Bu özellik sanırım babamdan geçti bana; “Kızım bir işi ya doğru düzgün yap ya hiç yapma. Bırak en iyisini bilen yapsın” derdi babacığım. Aile ne kadar önemli değil mi?

Neden işletmeleri seçtiğime gelirsek; insanlarla iç içe olmayı, farklı farklı da olsak her karakteri okuyup anlamayı istediğimle yüzleştim. O mesleğimde bunu ziyadesiyle başardım. Şimdi insanlarla birbirimize karışmanın daha nefes dolu bir yöntemini buldum, yazarlık ve yayıncılık. İnsanların birbirini anlamaya çalışması hususunu hakkını vererek başarıp başaramadığımıza gelirsek; hiçbirimiz birbirimizi tam manasıyla anlamaya çabalamadığımızdan çok da başarılı olamadığımızı acı şekilde görmeye devam ediyorum. Kimi zaman empati odaklı olmamız gerektiğini vurgulayanlarımız bile bunu yapmak yerine kendi duygu durumunun izin verdiği pencereden bakmaktan öteye geçemediğinden hepimizin bu konuda sınıfta kaldığına inanıyorum.

Seneler önce… evliyken diyelim